Bijbelse Preken

Spreuken 25 : 25 + Hebreeen 12 : 1 – 11

Gemeente,

‘Een goede boodschap uit een ver land, is als koel water voor een dorstige keel’.

Koel water voor een dorstige keel… eigenlijk iets wat we alleen maar ten volle kunnen begrijpen op een hete zomerdag, denk ik zo, wanneer we helemaal uitgedroogd een glas koel helder water (of een lekkere pint natuurlijk) tot ons nemen. En dan nog hebben we geeneens besef in ons verwende maatschappij, waar alles onmiddellijk voor handen is, van hoe iemand op het randje van de uitdrogingsdood bijvoorbeeld, koel, helder water kan ervaren.

Zie bijvoorbeeld naar Hagar, in de woestenij met haar kind… haar kind die ze onder de struiken stopte zodat ze hem niet zou zien sterven… het water in haar kruik was op… en reikhalzend ziet ze uit naar die koele heldere vloeistof die haar zoon zou kunnen redden… Toen zag ze die bron… wat een ogenblik moet dat geweest zijn voor haar! Toen ze haar kruik vulde… toen begreep ze wat dat werkelijk is : koel water voor een dorstige keel…

Denk aan het volk van Israel in de woestijn… zonder water… en ze schreeuwen het uit… tegen Mozes, tegen God… Wat een vreugde moet dat geweest zijn : koel en helder water uit de harde rots : leven uit het dode… waar ze naar toe rennen… en zich ook volledig kunnen verzadigen…

Denk aan Simson : een gevecht met duizend man… een onmogelijke strijd met een ezelskaakbeen… maar door stof en hitte… de vermoeidheid van het urenlange gevecht… is hij zo dorstig geworden dat hij op het punt stond te sterven… (in ons kraantjeswatertijdperk kunnen we dat toch echt maar moeilijk indenken zoiets). En dan doet God dat koele en heldere water opwellen uit die doodse plek van dat ezelskelet… Uit het dode geraamte welt nieuw leven op… Het is als het dal van de dorre doodsbeenderen bij Ezechiel…

Het is een steeds terugkerent thema in de bijbel : leven dat voortkomt uit het doodse, door de kracht van God (niet uit eigen kracht!). Deze verhalen (Hagar, Simson…) waren zeker bekend aan Salomo, aan wie de spreuk die we hier hebben in onze bijbellezing, wordt toegeschreven. We kunnen natuurlijk op een letterlijke manier kijken naar die spreuk : het is inderdaad zo dat goed nieuws afkomstig van mensen waar we van houden, maar die we door omstandigheden uit het oog verloren hebben… dat een e-mail, een briefje, een SMSje… als een geschenk uit de hemel is. Hoe langer we contact verloren hebben, hoe kostbaarder zo’n nieuws toch wordt…

Maar zoals vaak met bijbelse spreuken, wordt zo’n letterlijke waarheid natuurlijk ook een illustratie van een geestelijke waarheid. En dat is het waar ik het vanochtend over wil hebben, in zoverre de Heilige Geest mij wil leiden… En wel ten eerste : het goede nieuws van God voor ons zondaren, is als koel water voor een dorstige keel!

Zonde tegenover de naaste heeft ons weggeleid… ver weg van God, ver weg in een vreemd en vijandig land… Denk aan de verloren zoon… weg van de vader, naar een ver en vreemd land… dat omschrijft eigenlijk perfect ons, hoe wij zijn als zonen en dochters, tegenover God als de Vader. Net zoals Adam en Eva zich verstoppen voor God, na hun zonde… mensen willen afstand creeeren tussen henzelf en God… ze gaan uit het Paradijs weg… ze vervreemden zichzelf van de Vader door hun zonde. Weg uit het Paradijs, naar een ver en vreemd land… Het is een thema die we voortdurend tegenkomen in de bijbel. Niet alleen bij Adam en Eva, maar denk ook aan Abram die moet vertrekken uit zijn geboorteland naar een vreemd land om daar God te vinden. Denk aan Israel in Egypte : slaven in een vreemd land, ver weg van het beloofde land…

Als God licht is, dan zijn wij duisternis… alsof we eigenlijk als het ware aan de andere kant van de planeet zitten… Het is een beetje zoals bij de maan… één kant ontvangt voortdurend licht (daar is God), en dan zitten wij op de achterkant, in voortdurende duisternis…

Wanneer een mens nu tot inkeer komt, be-kering, dan is het dat hij zich af-keert van die duisternis en op weg wil gaan naar dat licht. Zo iemand is tot het besef gekomen van de ‘afstand’ die er is tussen hemzelf en deze God van Licht. En in eerste instantie lijkt die afstand onoverbrugbaar, te groot, om ooit uit eigen kracht te kunnen afleggen… God is te ver weg…

Wel het goede nieuws, broeders en zusters, de goede boodschap, het ‘evangelie’ ( = goed nieuws), dat ik U ook vandaag mag brengen is dat God ons die fouten, die afdwaling waardoor we zo in duisternis zijn gesukkeld, niet meer aanrekent. Dit is het goede nieuws dat ons bereikt uit dat al te verre land waar God verblijft, het land van Licht. En we mogen die boodschap van genade aanhoren, hier in ons land van duisternis… Als dat geen koel water is voor een dorstige keel! Het is als water uit de harde rots… Het is als water uit het doodse skelet. Wat eigenlijk voor onmogelijk gehouden werd… mogen we ook vandaag aanhoren : deze God van Rechtvaardigheid heeft ons nog altijd lief! Door Zijn gerechtigheid zouden we moeten verdwijnen in duisternis, maar Hij schenkt ons genade… genade zomaar, gratis… dat is ‘water’ voor onze ‘dorstige keel’. God heeft geen plezier in de dood van onrechtvaardigen… Zijn enige betrachting is dat we zouden terugkeren tot Hem, naar dat verre land, het land van Licht… aan de andere kant.

En daarom heeft Hij een weg aangelegd. Een weg door die duisternis, zodat we, als we eenmaal op die weg zijn, de route mogen vinden naar het verre land… Want door die duisternis zijn we zo verblind dat we het op eigen houtje nooit kunnen vinden. Die weg is de weg van de Zoon… en het vlammende zwaard van de engel die ons uit het paradijs diende te houden, is geblust in Zijn bloed!

Zo is Jezus als een brug over die onoverkomelijke barriere tussen het ene land en het andere land. Tussen dat land van duisternis, waar wij verblijven, en dat verre land van Licht, waar God vertoeft.

Dit is het goede nieuws waar de bijbel ons over vertelt : de bijbel als die boodschap uit dat verre land, die ons verkwikt als koel water voor een dorstige keel.

Wat is er nog meer goed nieuws? Ja, dat vele verloren zonen (en dochters) al teruggekeerd zijn naar de Vader… familieleden, of vrienden… of ook mensen waar je van dacht : dat moet toch slecht aflopen zoiets…?

Maar nee… ontelbaar velen zijn al teruggekeerd tot Christus… ergere zondaars dan ons… en zij zijn niet tegengehouden geweest. Het Vaderhuis is voor elke verloren zoon en dochter… dus ook voor U en mij! Laten we geen angst meer hebben, broeders en zusters. Al onze fouten zijn vergeven : zand erover… uit het dode skelet heeft God levend water laten vloeien… zo ook uit ons.

En het ene dode skelet is echt niet doodser dan het andere… alle zijn even dood, allemaal zijn we even dood voor Hem. Dus dit is het goede nieuws… : het is niet uit de kracht van zo’n skelet dat er water vloeit… nee, het is de kracht van God die water doet vloeien uit U en mij (eigenlijk ondanks onszelf zou je kunnen zeggen)! Er is niemand die tevergeefs zou geloven in Christus, want het hangt, Godzijdank, niet van ons af!

Ja, dat is de goede boodschap uit dat verre land… als levendgevend water voor een doodse keel… : we mogen onmiddellijk nu meteen terugkeren naar dat land van Licht, van melk en honig… Het lijkt misschien vaak zo ver weg… maar eigenlijk kan je daar onmiddellijk aankomen. Door het geloof in Christus, zijn we onmiddellijk bij God… Wanneer de Heilige Geest in ons komt, en het levendgevende water doet vloeien naar de naaste… Niet uit eigen kracht, niet uit eigen kracht…!

Dat was dus ten eerste : het goede nieuws uit het verre land voor ons, zondaren : de genade van God in Jezus Christus… als goede boodschap voor de overtreders… Ten tweede is er nu ook goed nieuws uit dat verre land voor de heiligen. Want we hebben wel de bijbel als goed nieuws… maar ook nu nog, vandaag, komt er goed nieuws uit dat verre hemelse land voor ons! Jakob droomde van die ladder tot in de hemel… maar dat is natuurlijk niet alleen een droom! Vaak is een droom in de bijbel meer in overeenstemming met de echte werkelijkheid… dan wat wij menen dat wetenschappelijk verantwoord is!… Elk gebed, elk lied ter ere van God stijgt op… omhoog op die ladder zou je kunnen zeggen… tot in het hart van God Zelf! Wees daar van overtuigd. En God zal ook antwoorden : geloof daar in! Vertrouw daar op! … Misschien is het antwoord, en dat is dan dat goede nieuws voor de gelovige, wel heel anders dan wat je verwacht had… dat wel… maar het is een goede boodschap voor jou… een goede boodschap uit dat verre land. Zo kan een bijbeltekst soms spreken… op een heel andere wijze dan je gedacht had… maar ze spreekt tot jou persoonlijk, in je moeilijkheden, in je lijden… Op zo’n ogenblik is die bijbeltekst voor jou als goed nieuws uit dat verre land… en ook dat kunnen we dan ervaren als de verkwikking van koel, helder, levendgevend water voor ons dorstige ziel.

Spreek tot God als tot een vriend… en zowaar God leeft, zul je antwoord krijgen : goed nieuws uit een ver land, het land van Licht… Goed nieuws voor elke gelovige!

Misschien zijn er hier sommigen, die bij zichzelf denken : al goed en wel, maar ik heb toch de laatste tijd niet veel goed nieuws meer ontvangen… ook niet uit dat verre land overigens…

Soms lijkt het inderdaad of we lang moeten wachten… soms langer dan anders op goed nieuws uit dat verre land. Maar als het dan komt (en het komt!), dan zal de vreugde des te zoeter zijn, omdat we langer moesten wachten. Op teveel goed nieuws komt er misschien ook wat sleet… Vreugde komt alleen uit tijd en zelfbeheersing.

Nog goed nieuws uit dat verre land, broeders en zusters, is dat Hij terugkomt… nog een heel erg korte tijd… want wat is dat : 10 jaar? 20 jaar? 50 jaar?… je knippert met je ogen en voor je ‘t weet is het alweer voorbij. Deze dag is de dag dat ik sterf… deze dag is de dag dat Hij komt voor U, voor mij…

Is dat ook geen goed nieuws? Je naam is in zijn handpalm geschreven…

Er is dus goed nieuws uit het verre land voor de overtreders… er is goed nieuws voor de volgelingen…

Maar, en dat is ten derde, kunnen we de situatie ook omdraaien : soms krijgen ze in de hemel ook goed nieuws van hier op aarde, het verre en duistere land. Hoe het er daar precies aan toe gaat, weten we natuurlijk niet… maar we weten wel, staat er geschreven, dat engelen zich verheugen wanneer een zondaar zich bekeert! Dat is hun goede nieuws dat zij vaak mogen ontvangen van dat verre en voor hun vreemde land… Ik geloof ook, dat ze goed nieuws ontvangen wanneer een christen de goeie wedren (zoals Paulus het uitdrukt) op de juiste manier loopt… Want staat er niet in Hebreeen 12 : 1 : ‘nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben… laat ons met volharding de wedloop lopen…’

En wie zijn die getuigen dan wel? Dat moeten toch wel de geloofsgetuigen zijn opgesomd in het hoofdstuk daarvoor, in hfdst 11? Zij horen blijkbaar het goede nieuws over ons in dat verre land…

De spreuk van Salomo werkt dus wel degelijk in beide richtingen! Ja, zij horen van de genade van God die in ons werkt… en het is als levendgevend water voor hun ziel wanneer zij horen wat God hier doet voor zijn lijdende zonen en dochters die nog hier verblijven, op aarde. Wat God doet voor U en mij, dat is het goede nieuws voor de heiligen in de hemel! Ja… het is ook goed nieuws voor hen, wanneer een heilige hier, temidden van pijn en moeite, zijn wedren uitgelopen heeft. Het is goed nieuws voor hen, wanneer iemand van ons die laatste Jordaan oversteekt naar dat beloofde, verre land…

De goede boodschap uit het verre land : genade voor de overtredingen… elk antwoord van God op onze verzuchtingen, ons lijden hier in deze duisternis… en onze volharding als goede boodschap voor dat verre land zelf… Laten we God danken voor deze ladder van Jakob, de op en neer gaande boodschappen tussen hemel en aarde.

Amen.