Romeinen 8 : 1 – 17, die zijn kinderen van God

Gemeente,

‘Immers, zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God…’
Broeders en zusters, zij die geleid worden door de Heilige Geest van Goddie zijn de kinderen van deze God! Want kinderen moeten toch op een of andere wijze een gelijkenis vertonen met de Vader. Ja, kinderen zullen de Vader trachten te imiteren indien mogelijk. Dat is wat we als christen moeten betrachten, en het is op deze weg dat we geleid worden door de Geest van God.
Merk op dat er niet staat dat alle mensen op een of andere manier geleid worden door de Geest van God. Nee, enkel zij die geleid worden, die zijn de kinderen van God. Zovelen andere mensen volgen een heel andere geest… worden geleid in hun leven door een heel andere geest, de geest van deze wereld die hun vader is, helaas.

Deze tekst vanmorgen, is als het ware een test voor de zogenaamde christen. Want iemand kan wel naar de kerk gaan en zichzelf christen noemen… maar maakt dat hem of haar tot een kind van God?…
Want merk op dat er niet staat : ‘… zovelen die gedoopt zijn in de kerk, die zijn de kinderen van God.’! Merk op dat er niet staat : ‘… zovelen die de juiste rituelen volgen of de juiste geloofsregels uit het hoofd kennen, die zijn de kinderen van God’… Dat staat er niet, broeders en zusters!

Laten we ons niet misleiden door de verwarring die in vele kerken ontstaan is over wie een ‘christen’ is in zijn of haar leven. Christen zijn heeft uiteindelijk niets te maken met rituelen, sacramenten, tradities, een bepaalde cultuur, of behoren tot een sociale groep, of wat dan ook dan dit ene: ‘… zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God!’

Vaak weten we in de kerk niet goed wat we moeten aanvangen met de Heilige Geest… Wat is dat eigenlijk? Hoe zit dat? Wat doet Hij?… Vaak denken we bij de Geest alleen aan heel spectaculaire dingen in welbepaalde kerken : spreken in tongen, gebedsgenezingen enzo… En het zou heel jammer zijn als we menen dat de Geest van God alleen maar zulke dingen doet in het leven van een christen. Ik geloof dat de Geest van God wel degelijk ook zulke dingen betracht in sommige kerken naar de talenten die gegeven zijn aan sommige gelovigen. Maar ik meen, om met Paulus te spreken, dat alleen enkelen zulke talenten ontvangen hebben. Nee, broeders en zusters, de Geest van God is zoveel meer dan enkel die uitzonderlijke dingen. De Geest is zoveel meer in het leven van elk (!) christen! Want dit mag ons antwoord zijn : Hij leidt de kinderen van God! De Geest geeft leiding aan alle kinderen van God! De vraag voor ons vanmorgen is dan ook : herkent U de leiding van de Geest in uw leven?…

En hoe herkennen we die leiding, zult U nu misschien vragen? Het is goed om daar bij stil te staan, want hier omtrent bestaan er heel wat misverstanden onder christenen.
Laten we dan ook vooral stilstaan bij de vraag : Waarheen leidt de Geest het kind van God? Want als we die dingen dan mogen herkennen in ons leven, dan mogen we weten dat de Geest ons leiding geeft, en wij dus christenen zijn.
Deze leiding van de Geest in ons leven is een spirituele, een geestelijke reis. Vlak voor onze tekstlezing (in Rom 7: 14 – 26) beschrijft Paulus de inwendige strijd tussen het vlees (de zonde in ons leven) en de geest. Deze strijd duurt ons hele aardse leven lang. Het is in deze strijd dat de Geest van God leiding geeft! Dat is de context waarin Paulus spreekt over die leiding.

Dus ten eerste leidt de Geest van God een christen tot berouw! De Geest van God leidt een christen naar de genade-troon van God. De Heilige Geest opent de verborgen plaatsen in ons hart, zodat ons duidelijk wordt welke afgoden we hebben in ons leven. Dat is iets wat heel hard ontkent wordt in de ‘moderne’ kerken : je mag niet praten over ‘schuld’ in je leven, dat is te negatief. Het is echter van vitaal belang, broeders en zusters, dat ons duidelijk mag worden welke afgoden we dienen in ons leven. De Geest leidt ons tot dat besef! Heb ik dat besef niet, is er blijkbaar geen leiding van de Geest in mijn leven… en ben ik dan nog een christen?…

De Geest leidt een christen dus tot inzicht van zijn situatie voor God, zodat we niet hoogmoedig worden. Er is schuld in mijn leven, ik faal iedere dag, en daarom moet er berouw zijn. Het is het berouw van koning David die hem maakte tot ‘de man naar Gods hart’. Hij is dat niet omdat hij niet zondigde. Nee, maar hij had berouw over zijn zonden.

En als de Geest ons leidt naar berouw, dan leidt Hij ons dus tot be-kering : het omkeren in ons leven dat ons brengt van zonde naar het kruis. Van zelf-rechtvaardiging brengt het ons tot aan de voeten van Jezus de Christus, zodat we uitroepen : ‘Wees mij zondaar genadig!’ Wij kunnen slechts geloven, dat is ‘vertrouwen’, op Christus wanneer wij voelen dat wij een Redder nodig hebben!

En daarom, ten tweede, leidt de Geest ons naar nederigheid voor onszelf en de verhoging van Jezus in ons leven : ‘Hij moet wassen, ik moet minder worden’! En wanneer de Geest ons brengt tot zo’n ingesteldheid, hoe kunnen we dan ooit neerkijken op andere mensen, onze naaste?… Hoe kunnen we ooit oordelend neerkijken op andere broeders en zusters in andere kerken?… Hoeveel zogenaamde ‘christenen’ zijn er niet die hun medebroeders en zusters oordelen omdat ze afwijken op één of ander detail van de geloofsleer?… Als je de voortdurende zonde beseft in je eigen leven, door de leiding van de Geest, en je bent tot het inzicht gekomen van je eigen falen, en daarom heb je berouw, en nederigheid vloeit hier uit voort… hoe kun je dan ooit nog oordelen??…

Want ten derde, leidt de Geest ons naar liefde voor de medemens. Elke zoon of dochter van God brandt van liefde voor de naaste. Zij die zo makkelijk oordelen, zijn blijkbaar niet geleid door de Geest… en kunnen we ze dan ‘christen’ noemen?… Moeten we dan alles tolereren in de kerk, zult U misschien vragen? (dat is iets waar de huidige kerk zich vaak schuldig aan maakt). Volstrekt niet! Een christen wordt door de Geest ook immers geleidt naar waarheid. En van die waarheid moeten we getuigen! Dus ook tegen foute overtuigingen in… maar met naastenliefde! Je kan het wel degelijk oneens zijn met iemand en toch trachten samen op weg te gaan. Je kan het oneens zijn met iemand en toch daarover praten vanuit gelijkheid en niet superioriteit (gelijkheid! want je beseft je eigen falen maar al te goed)!

Waarheen leidt de Geest ons dus? Waarheen leidt de Geest dus elk christen?… Ten eerste tot berouw over onze zonden, ten tweede tot nederigheid, en ten derde tot naastenliefde voor onze zondige naaste.

De Geest leidt ons ten vierde ook tot heiligheid in ons leven, of toch zeker tot betrachting van heiligheid, want we falen maar al te vaak. En wat mag dat zijn : een heilig leven?… ‘Heilig’ betekent letterlijk ‘apart gezet’… apart gezet van de zondige wereld, maatschappij waarin we leven. ‘Gij geheel anders!’… Status, lust, rijkdom, begeerte… dat zijn niet de dingen van de Geest, maar van de wereld. En deze dingen zijn eigenlijk waar alle ‘normale’ mensen naar streven (ook wij nu nog steeds naar het vlees!). Maar door de Geest trachten wij anders te zijn!… Is status belangrijk voor je, op je werk, in je kennissenkring, in de kerk? Het is niet de Geest van God die jou leidt!… Gaat je begeerte uit naar een tropische vakantie? Naar een sportwagen groter dan die van de buren? Naar de partner van die ander? Het is niet de Geest van God die je leidt!…
Maar streef je ernaar ‘anders’ te zijn? Minder dan de naaste? Wil je dienen in de samenleving, in de kerk?… Dat is de Geest die je leidt naar ‘heiligheid’ voor God! Eerlijk, zacht, liefdevol, dienend… dat zijn de waarden van de Geest van God.

Zo leidt de Geest ons, ten vijfde, naar een spiritueel leven : een leven in en naar de Geest. Zo leidt de Geest ons naar gebed. Want je hart roept naar God. Je kan niet overweg met de redeloze maatschappij waarin we leven. Je kan niet overweg met de onrechtvaardigheid die je overal ziet. Je kan niet overweg met je eigen falen hierin… En daarom roept je hart tot God… Dat is gebed, broeders en zusters. En het is hierin dat de Geest je leidt, want we kunnen dat niet uit onszelf. We kunnen dat niet uit eigen kracht! De knie van een christen zal zich altijd buigen voor het kruis van Golgotha. Ook dat is het waartoe de Geest ons leidt.

En zo leidt de Geest ons, ten zesde, naar onze bruikbaarheid in de kerk, in de samenleving. Want wij hebben allen gaven en talenten ontvangen van God, en de Geest zal ons leiden in ons gebruik hiervan. Het is onmogelijk voor een christen om niets te doen (of het moet zijn dat ziekte en/of hoge ouderdom ons inhalen). Maar een christen kan niet passief in z’n luie zetel hangen en denken dat hij ‘geleidt’ wordt door de Geest. Een christen zal handelen naar de gaven die hem of haar gegeven zijn! Want geloof zonder werken, is dood geloof, broeders en zusters. De Geest zal een christen dus leiden tot daden… Als er dan geen daden (geweest) zijn in je leven?… Hoe kun je dan menen dat de Geest je leidt?… Of dat je een ‘christen’ bent?…
De Geest van God is dus zoveel meer dan alleen maar ‘spreken in tongen’ en gebedsgenezingen… De Geest van God leidt elk christen (!) tot berouw, tot nederigheid, tot naastenliefde, tot heiligheid, tot een spiritueel leven, en tot bruikbaarheid in kerk en samenleving.

Hmmmm, zult U zeggen, in mijn leven valt dat nogal tegen eigenlijk. Inderdaad, broeders en zusters, zo is het ook in mijn leven! We zouden elk ogenblik geleid moeten worden door de Geest… en de Geest wil dat ook doen. Maar zo vaak, zelfs als christen, weerstaan we de Geest die in ons werkt. En dat kunnen we, omdat God ons niet tot robotten reduceert, maar in vrijheid een relatie wil aangaan met ons. Ook wij moeten ons engageren om de Geest die ons wil leiden, te volgen in daden. Daarom zijn er toch ook zoveel tranen in ons leven, omdat we onze eigen weg volgden, en we de Geest negeerden. Want hoe spreekt de Geest tot ons?… Hij is niet in donderslag of aardbeving, niet in de vorm van een engel met een brandend zwaard die ons verschijnt… en ons verplicht. Nee, de Geest van God werkt mysterieus in ons binnenste en spreekt tot ons met een zachte, stille stem, zoals het zachte suizen van de wind tot Elia kwam. Daar is het God die spreekt! Het is een stem die tracht te overtuigen (niet te dwingen!) : de zachte, stille stem uit het Woord van God. Hoe belangrijk is het dus, broeders en zusters, om te lezen in dat Woord en dagelijks te bidden dat Hij tot je mag spreken en dat je open mag staan om die woorden te horen!…

Zo is er dan deze test vanmorgen : leidt de Geest van God mij tot berouw over mijn zonden? Leidt Hij mij tot nederigheid, tot naastenliefde en het niet langer oordelen over die naaste? Leidt de Geest mij tot heiligheid in mijn dagelijks leven, en is dat leven een spiritueel leven? En mag ik zo bruikbaar worden voor kerk en samenleving?… Ervaar ik deze dingen in mijn leven? Dat is de test om te zien of ik de leiding heb van de Geest in mijn leven… en om zo te zien of ik mij wel een ‘christen’ mag noemen!

Laat deze tekst niet alleen een test zijn voor ons, maar ook een troost! Want als je deze dingen betracht (en zelfs al bak je er niet veel van) dan ben je geleidt door de Geest en dus ‘christen’. Twijfel je omdat zo weinig lukt van deze dingen?… Je tracht ze te doen, en daarom ben je wel degelijk geleidt door de Geest! Zo biedt de tekst ook zekerheid aan je geloof. Heb je berouw? Je bent geleidt door de Geest en dus christen (zelfs al zijn er toch zoveel zonden in je leven). Al heb je duizenden zwakheden zolang je maar fluistert : ‘Ik wil veranderen : ik wil dat Zijn wil geschiedt in mijn leven! Ik zal er dagelijks naar streven (met vallen en opstaan) om Hem te volgen. Ik heb berouw over al mijn fouten (ook deze die ik vandaag nog gedaan heb). Ik weet hoe zwak ik ben, en kracht komt niet uit mijzelf, maar uit Hem die mijn zonden op Zich nam. Ik verlang zo naar heiligheid in mijn leven. En ik wil dienen, op één of andere manier. Toon mij, Vader, wat ik doen moet!’…

Kun je deze dingen zeggen, broeders en zusters? …
Als dat zo mag zijn dan ben je geleidt door de Geest en dus waarlijk ‘christen’.
‘Immers, zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God…’


Voorbede.

Hemelse Vader,

Wij smeken U vanmorgen

om de leiding van Uw Geest in ons leven.

Sta niet toe dat wij menen

dat we U niet nodig hebben.

Sta niet toe dat we ons laten leiden, verleiden

door status, rijkdom, begeerte, hoogmoed….

Maar schenk ons, door leiding van Uw Geest,

inzicht in onze fouten en zonden.

Inzicht in al die afgoden die we voor onszelf gemaakt hebben.

Dat we ze leren kennen en zien wat ze aanrichten in ons leven.

En breng ons daarom, leidt ons tot berouw!

Keer ons om, bekeer ons, tot het kruis van Golgotha.

Geest van God, leidt ons zo tot nederigheid.

Dat alle knie zich voor U buigen zal.

Dat we niet langer neerkijken op de naaste.

In onze hoogmoed menen meer te zijn, beter te zijn…

Maar dat we ernaar streven de minste te willen zijn.

Leidt ons zo tot naastenliefde!

Geest van God, leidt ons tot heiligheid in ons leven.

Dat we de juiste waarden betrachten : liefdevol de naaste dienen.

Geest van God, leidt ons tot spiritualiteit in ons leven :

dat we U aanbidden mogen,

dat we steeds, elke dag, ons richten naar Uw Woord.

En leidt ons zo tot bruikbaarheid voor Uw kerk,

dienende bruikbaarheid in de samenleving.

Wij danken U, Vader,

dat U deze leidinggevende kracht aan ons openbaarde.

Amen.