Bijbelse Preken

Gemeente,

‘En Jezus zeide tot hem : Heden is aan dit huis redding geschonken…’

Merk op dat Jezus dit zegt tegen Zacheus (want er staat : ‘En Jezus zeide tot hem…’), dus niet tot de menigte. Het is niet bedoeld als een antwoord voor de menigte die aan het morren was omdat hij met een zondaar omging… maar als troost voor Zacheus, die omlaag geduwd werd door het gemor van die andere mensen.

Het is trouwens ook vrij zinloos om de morrende menigte van antwoord te dienen, want wat je ook bedenkt, zulke mensen vinden altijd wel wat om over te morren… het zit als het ware in de menselijke natuur ingebakken (helaas zitten ook kerken hier vol van!). Plaatsen we onszelf even in de schoenen van Zacheus : welke grotere troost is er dan dat Jezus zelf tegen je zegt : ‘Heden is aan jou redding geschonken…’ En hoewel Jezus hier niet lichamelijk aanwezig is vanmorgen, is de geest van God hier wel degelijk met dezelfde troost voor ons als voor Zacheus…

‘Heden is aan dit huis, deze kerk, deze mensen hier aanwezig… jouw persoonlijk, redding geschonken’.

Daarom wil ik deze tekst vanmorgen centraal stellen en stil staan bij de boodschap voor ons.

‘Heden’, staat er geschreven… deze dag… vandaag… Wat is daar mee?… U weet dat mensen graag allerlei speciale dagen bedenken die dan gerespecteerd moeten worden… ook binnen de kerk is dat helaas zo. Paulus schreef daar al over aan de Galaten : ‘Dagen, maanden, vaste tijden en jaren neemt gij waar. Ik vrees, dat ik mij wellicht tevergeefs voor u ingespannen heb’ (Gal 4 : 10). Dat spreekt eigenlijk al boekdelen over mensen die teveel met liturgie bezig zijn. Alsof de ene dag meer bijzonder zou zijn dan een andere… Goede vrijdag, witte donderdag, 40dagentijd… allemaal door mensen bedacht. In de bijbel heb je eigenlijk alleen maar sabbath als speciale dag.

‘Heden is aan dit huis redding geschonken…’ Die dag van redding voor jouw persoonlijk is uiteindelijk veel belangrijker dan enig welke andere dag in de kerkelijke liturgie. Dat was de dag van je bekering als eerste, sommigen maken een echte omwenteling mee waardoor die dag in hun geheugen gegrifd staat… maar het is ook elke nieuwe dag in je leven, want telkens komt er iedere dag redding voor wie gelooft, voor wie zijn vertrouwen plaatst op Jezus. Gisteren is voorbij, morgen komt eigenlijk nooit. Er is alleen maar vandaag, heden. Ook vandaag zondigen we opnieuw en opnieuw… en toch is er ‘heden’ redding!

‘Heden is aan dit huis redding geschonken…’ : daaruit kunnen we ook leren dat redding eigenlijk onmiddellijk gebeurd. Het grote werk van genade gebeurd in een enkel ogenblik! Het ene ogenblik waren we nog dood… en het volgende zijn we door de genade Gods tot leven gekomen… dat is een ondeelbaar ogenblik. En, ok, daarna moeten we nog leren wandelen op Gods weg uiteraard, en dat kan heel wat tijd vergen. Maar het tot leven komen zelf is iets wat God bewerkstelligd, niet de mens…

Bijgevolg is er ook geen tijd voor nodig… ‘heden’ : nu, op dit ogenblik, is er leven verschaft aan dit huis. Genade wordt gegeven : het ene moment heb je het nog niet, het andere ogenblik ben je de gelukkige bezitter ervan. Je ontvangt het in een ondeelbaar ogenblik. Het is niet iets waar we met veel zwoegen naartoe moeten werken. Het hangt namelijk helemaal niet af van onze prestaties (want dan zou er wel degelijk tijd mee gemoeid zijn). Let wel, je naaste leren liefhebben, dat is iets waar je je ganse leven mee bezig bent… maar de redding zelf, door God, is ogenblikkelijk!

‘Heden is aan dit huis redding geschonken…’ : redding is ook de volmaakte zegening. Zien we naar Zacheus… de dag voordien had hij Jezus nog niet eens gezien. Hij had het maar van geruchten, van horen zeggen… Een halfuurtje tevoren was hij nog in bomen aan het klimmen als de eerste de beste kwajongen, om een glimps op te vangen van die Jezus… en nu, enkele minuten later, heden, is hij volledig gered. Dat is toch niet wat we verwachten… zeker niet in de kerk verwachten… iemand moet toch eerst een uitgebreide catechismus gevolgd hebben voordat hij gedoopt kan worden… lang genoeg naar de kerk komen voordat hij mag deelnemen aan het avondmaal… jaren ervaring hebben en zich ingezet hebben voor de kerkgemeenschap voordat hij ‘gered’ mag zijn in onze gedachten…

Niets van dat alles, broeders en zusters. Redding is niet alleen ogenblikkelijk, het is ook volmaakt. Jezus komt over de drempel van dat huis : en alle zonden zijn vergeven, zijn hart was volledig vernieuwd, zijn geest volledig veranderd… volledig gered! En dat ben je misschien nog niet bewust van jezelf, want je geloof is nog te klein, moet nog groeien… maar het is wel al zo voor God.

Die redding, die zegening is niet alleen volmaakt : ze bevat ook ongelooflijk veel. U en ik, we zijn onmiddellijk, volledig gered… maar vaak beseffen we niet eens wat dat allemaal wel inhoud. Naast vergeving van zonden ontvangen we ook rechtvaardigheid voor God, ontvangen we ook vernieuwing van ons hart, van onze geest… ontvangen we kracht in gebed, volharding, overwinning…

Dat zijn allemaal dingen die je automatisch verkrijgt wanneer Jezus je huis binnekomt. Vaak laten we die doos van goddellijke geschenken ongeopend of we gluren er even in van op afstand… maar zo werkt het niet. Je hebt die doos dan wel gratis verkregen maar je moet er wel mee bezig zijn, er de ge-schenken effectief uithalen. Hoe meer je d’r uithaalt, hoe meer je ook ontdekt wat er allemaal wel in zit.

Die zegening is ook iets wat zich uitbreidt in je eigen huis, merkbaar voor je familie, maar ook naar buiten toe, naar de naaste. Iedereen in je omgeving zou moeten merken dat je gered bent… dat je een zegening bent geworden voor je naaste. Als dat niet het geval is kun je je afvragen of die redding wel in je huis binnengekomen is, of dat je je dat misschien alleen maar verbeeld.

En die redding, broeders en zusters, is ook blijvend. Dat is iets waar we op moeten vertrouwen. En de sleutel is namelijk dat het niet van ons afhangt. Moest dat zo zijn dan waren we in enkele seconden onze redding weeral kwijt. Mensen, en ook christenen, falen iedere dag opnieuw. Ik hoef u daar geen uitgebreide voorbeelden van te geven… ik denk dat we allemaal wel goed beseffen waar het fout loopt in ons leven. Maar Godzijdank hangt het helemaal niet af van onze prestatie… ‘kom vlug naar beneden, want heden moet ik in uw huis vertoeven’… Jezus neemt het initiatief. En het is van ‘moeten’.

Dit is toch een ongelooflijke troost : redding kan nooit verloren gaan! Eénmaal bekeerd, altijd geborgen in de Vaderhand, zelfs al verknallen wij het volledig. Dat is geen reden om er niet meer van wakker te liggen natuurlijk… in je luie zetel vallen en niets meer ondernemen om de naaste te helpen.

Maar het is goed om het te beseffen wanneer we, voor de zoveelste maal, de mist in gaan, er niks van bakken, mensen ongewild pijn doen… Als Jezus in je hart komt, dan is hij daar om te blijven : dat is de belofte van dit verhaal voor ons.

En dat brengt ons op een volgende punt : Waarom? Waarom kwam er redding voor Zacheus op die dag?… Zacheus werd geroepen door genade. God kiest zijn volk… dat is wat Calvijn uitverkiezing noemt. Daar zijn veel misverstanden over, ‘t is een moeilijke zaak… Broeders en zusters, God koos het volk dat aan Hem toebehoort, maar redding kwam nog niet in hun huis op die dag, want de meeste waren nog niet eens geboren. Christus bracht verzoening voor zijn volk aan het kruis, maar redding kwam nog niet in hun huis op die dag, want wij bestonden toen nog niet. Het evangelie werd aan ons gepredikt en wij hoorden het wel, maar moesten er eigenlijk niets van weten, en redding kwam dus nog niet in ons huis op die dag…

Maar dan komt genade van Godswege en zegt ons : ‘heden moet ik in uw huis vertoeven…’ Niets wat wij doen kan die genade tegenhouden om ons huis te betreden. Wij kunnen niets doen om de genade binnen te halen, en we kunnen niets doen om ze tegen te houden. Dat is uitverkiezing… Ik spreek niet over wie naar de hel of naar de hemel zullen gaan. Dat is wat mensen daar graag bij bedenken : zijzelf naar de hemel, en de vreselijke buurman naar de hel. Dat is niet wat met uitverkiezing bedoeld wordt.

Uitverkiezing gaat niet over de ander, maar over jouw persoonlijk. Merk op hoe Jezus hem bij zijn naam roept : ‘Zacheus, kom vlug naar beneden, want heden moet ik in uw huis vertoeven…’

Jezus had Zacheus nog nooit gezien en toch kende hij zijn naam… en hij riep hem uit zijn schuilplaats waar hij meende veilig te zijn voor God, en hij ging in zijn huis binnen… kon Zacheus hem stoppen?

Ik denk het niet, en ik geloof… dat hetzelfde gebeurd met elk van ons. Als God u persoonlijk roept… kun je hem negeren?… Het is van moeten : ‘ik moet in uw huis vertoeven’… Dominees kun je negeren (en soms is dat zelfs goed helaas)… maar het woord van de koning is niet te negeren. En zo roept hij ook vandaag naar iemand in deze kerk : ‘ik moet in je hart vertoeven’…

En die roep brengt onmiddellijke gehoorzaamheid… ‘Zacheus, kom vlug naar beneden’… En hij kwam vlug naar beneden… Zo moet dat ook met ons zijn : als u die roep hoort, wacht dan niet tot morgen, of tot vanavond… zelfs niet tot het eind van de eredienst. Maar bidt nu onmiddellijk tijdens de preek nog : ‘Here, help me nu om Jezus te zien… om hem heden te mogen ontvangen in mijn huis!’

En niet alleen is de gehoorzaamheid onmiddellijk, het is ook een vreugdevolle gehoorzaamheid. ‘En hij kwam vlug naar beneden (onmiddellijk), en ontving hem met blijdschap’! Te weten dat alle fouten en zonden van geen tel meer zijn… is er een grotere blijdschap dan dit?

En dan gebeurd er ook iets in je leven… Zacheus ontving Jezus niet alleen in zijn huis, maar ook in zijn hart. En dat hart veranderde compleet… ‘de helft van mijn bezit Here, geef ik aan de armen…’

Jezus werd niet alleen een gast in zijn huis (zoals dat bij vele christenen het geval is), maar ook zijn Meester, zijn Gids door het leven, zijn Weg die hij moest volgen…

Heden moeten ook wij Jezus ontvangen in ons huis. U en ik, vandaag moeten we Jezus ontvangen in ons huis! Waarom vandaag? Waarom niet morgen?…

Omdat het al laat genoeg is in ons leven! Daarom! Morgen komt toch nooit, vandaag nog zullen we sterven… zullen we zoiets belangrijks (om niet te zeggen het meest belangrijke uit gans ons leven) uitstellen? Hoor hoe Jezus roept onderaan je boom waar je je verstopt…

De genade is echter dit : het is ook nooit te laat… al ben je 80 jaar, ook vandaag nog, heden, roept Jezus je naam! En al weegt je ganse lange leven op je schouders met al haar fouten en zonden… vandaag nog moet Jezus in je huis komen. Dat is denk ik, toch een ongelooflijke troost en steun voor elk falend mens. Stel je beslissing in ieder geval niet uit, maar klim haastig uit je boom en ontvang Jezus in je huis. Vandaag, heden, is de dag van redding!

Daarom, broeders en zusters, aarzel niet. Ga Jezus tegemoet net als Zacheus, en wanneer de menigte je niet doorlaat (dat wil zeggen : doorheen de meningen van de mensen zullen we niet tot Jezus kunnen komen), maar klim in de boom om Jezus te zien (die vijgeboom is vaak het teken van de schrift). Het is via de bijbel dat we tot Jezus komen… en Jezus zal nooit zomaar voorbijwandelen… maar je aanspreken, vandaag : ‘Heden moet ik in je huis vertoeven’! Dat God dit mag schenken in je leven om Christus wil : ‘Heden is aan dit huis redding geschonken!’

Amen.