Bijbelse Preken

Gemeente,

‘En het woord des HEREN kwam tot mij : Wat ziet gij Jeremia? Toen zeide ik : Ik zie een amandeltwijg. Daarop zeide de HERE tot mij : Gij hebt goed gezien, want Ik waak over mijn woord om dat te doen’…

Merk op, broeders en zusters, dat Jeremia, voordat hij een spreker wordt in de Naam van de Here, hij een ‘ziener’ moet zijn : ‘Wat ziet gij Jeremia?’ Vaak noemen we zo iemand een ‘profeet’, maar misschien is ‘ziener’ een veel beter woord. Het toont namelijk dat je eerst moet gezien hebben… dat je ‘inzicht’ moet hebben in de dingen… dat je spritueel, geestelijk inzicht moet hebben voor je de waarheid kunt brengen in de naam van de Here. We moeten ‘zieners’ zijn voor we ‘sprekers’ worden…

Ik vrees dat er heel wat voorgangers zijn tegenwoordig, sprekers op de kansel, die heel weinig ‘zien’. Als je luistert naar hun preken, dan zweeft hun inzicht, hun ‘zien’, in de wolken… zodat ze alleen maar mist ‘zien’, en mistig vertellen… wollige verhaaltjes… Nee, hij die spreekt voor God moet de waarheid helder voor ogen hebben… ‘zien’ waar het op aankomt!

En wat moet hij dan wel zien? Wat God hem voor ogen stelt : een amandeltwijg. We zouden misschien denken dat de grote profeet Jeremia als voorbereiding op zijn grootse taak, dat hij grootse visioenen zou hebben van machtige gebeurtenissen… van wonderlijke creaturen… Maar nee, hij ‘ziet’ een eenvoudige, simpele amandeltwijg… En zo is dat ook wanneer we in de bijbel kijken : dan ‘zie’ je daar ook heel wat eenvoudige, simpele dingen. Zaken die eenvoudige, niet gestudeerde mensen ook kunnen begrijpen… Laten we trachten ver te blijven van de zogenaamde ‘elite’, die op cultureel of intellectueel vlak meent ver boven de meute te hangen. Ze hangen zo hoog en zo ver in de wolken, dat ze alleen maar mist zien, en geen oog meer hebben voor zo iets simpels als een ‘amandeltwijg’, te laag bij het gewone volk… Vader, wees ons genadig, dat we nog open mogen staan voor de eenvoudige dingen van het leven. Dat we open mogen staan ervoor, dat we het kunnen ‘zien’… maar met groot onderscheidingsvermogen! Want Jeremia ziet niet zomaar een twijgje… hij ziet een amandel-twijg…

Hij ziet het eenvoudige… maar hij ziet het wel in groot detail. Hij kan de essentie onderscheiden… Hij ziet datgene waar het op aan komt!

Het spreken voor God begint dus met de ogen. Het eerste wat een dienaar van God moet leren gaat niet over het gebruik van zijn tong, maar van zijn ogen : ‘Wat ziet gij?’… Wat zie je rondom je… in de gemeente, in de maatschappij, in de wereldgebeurtenissen… in de verhoudingen tussen mensen, tussen arm en rijk… Wat zie je ook als je naar jezelf kijkt? Als je je eigen falen ziet… zien we onze eigen zonden?? Zien we onze eigen tekortkomingen?… Hebben we ook daar oog voor?…

Voor we durven spreken tegen anderen, moet het zo zijn dat de Here ook van ons kan zeggen, net als van Jeremia : ‘Gij hebt goed gezien…’ Gij hebt goed gezien naar jezelf… goed gezien naar de maatschappij… Inzicht in die dingen. Het is iets waar we dagelijks voor zouden moeten bidden : de verlichting van ons ‘zien’… Want hoe meer we ‘zien’, hoe meer God ons ook toont, hoeveel meer inzicht we mogen verwerven. Hebben we niets gezien… dan zal God ook zwijgen. Maar hebben we het juiste inzicht, dan zal God ons nog meer openbaren, zoals bij Jeremia… omdat hij goed gezien heeft, gaat God verder om tot hem te spreken : ‘…want Ik waak over mijn woord om dat te doen’…

Laten we nu even terugkeren naar dat zinnetje : ‘Wat ziet gij Jeremia? Toen zeide ik : Ik zie een amandeltwijg.’… Dus ‘zien’ (inzicht) als de belangrijkste eigenschap van de profeet. Maar we kunnen daar nog veel meer uithalen.

En wel ten eerste : in het Hebreeuws komt het woordje voor ‘amandelboom’ van een werkwoord dat verwijst naar ‘wakker’ zijn tot snelle groei, om spoedig tot bloei te komen. De amandelboom in Israel is de eerste boom die tot bloei komt na de winter (eigenlijk al in januari! Eigenlijk komt hij dus al tot bloei in de doodse winter!)… en dat inzicht zit verwerkt in het Hebreeuwse woordje voor amandelboom. Dus als Jeremia zegt : ‘Ik zie een amandeltwijg…’, dan zegt hij eigenlijk ook, vrij vertaald : ‘Ik zie een wakkere twijg, een spoedig bloeiende twijg…’

Dan volgt er een woordspeling in het Hebreeuws (die in onze Nederlandse vertaling helemaal de mist in gaat) : ‘Daarop zeide de HERE tot mij : Gij hebt goed gezien, want Ik waak over mijn woord om dat te doen’… En eigenlijk komt dat ‘waken over’ in het Hebreeuws van dezelfde stam als dat ‘wakker zijn, dat spoedige bloeien’. Dus eigenlijk kan je best vertalen : ‘Daarop zeide de HERE tot mij : Gij hebt goed gezien, want Ik waak over mijn woord om dat spoedig te doen, om mijn woord spoedig tot bloei te laten komen’… God waakt erover om zijn woord spoedig tot bloei te laten komen (zelfs al is het hier een doodse winter!).

Deze God vergeet geen enkele van zijn beloftes! Ja, hij waakt erover om ze spoedig te vervullen… zelfs al lijkt alles rondom ons in deze wereld, op een doodse winter… Welke beloftes zijn dat dan, zul je misschien vragen? … De belofte van genade, van redding, broeders en zusters, voor een ieder die zijn vertrouwen stelt op Jezus! Geloof… en je bent gered, onmiddellijk! Zo spoedig komt die belofte tot bloei… vergeving is ogenblikkelijk!

Maar waar is dan die vrede die we zouden moeten voelen, zul je zeggen? Waarom voelen we die bloei dan niet in ons leven?… Dat is omdat we zelf nog tekort schieten! Dat is omdat we, zelfs al zijn we dan bekeerd en gered, die vrede nog steeds van ons afhouden… die vrede die we nu ogenblikkelijk zouden kunnen hebben. Moeten we daar dan niet op wachten, denk je misschien?…

Nee! Als ons geloof niet zou tekort schieten dan zou die goddellijke vrede ons onmiddellijk erfdeel zijn. Denk aan de verloren zoon… De enige plaats waar hij moest ‘wachten’ op iets was bij de zwijnen… het ogenblik dat hij besluit om naar zijn vader terug te gaan (bekering!) : wat doet de vader? Blijft hij wat wachten op zijn zoon als hij hem ziet afkomen in de verte? Nee, hij ziet hem komen en hij rent hem tegemoet! Op het ogenblik van uw bekering rent God u tegemoet!… Als dat geen belofte is, broeders en zusters : een belofte van spoedige bloei : God rent u tegemoet!…

Een minuut geleden bekeerd?… onmiddellijk het eeuwige leven ontvangen! Net hetzelfde als iemand die al 50 jaar gelovig is… Ja, ik zie die ‘amandeltwijg’! Ik bid dat we hier allemaal die amandeltwijg mogen zien in ons leven… de Vader die naar ons toerent.

Die belofte van spoedige bloei is er ook voor het gebed, broeders en zusters. Het gebed… een vaak verwaarloost onderdeel van ons geloofsleven… ‘En het zal geschieden, dat Ik antwoorden zal, voordat zij roepen; terwijl zij nog spreken, zal ik verhoren’ (Jesaja 65 : 24). Dat is nog sneller dan de telefoon, nog sneller dan SMS’jes…’Ik zal antwoorden, voordat zij roepen’! Sneller dan dat kan toch niet? Dat is onmenselijk snel! Ja, goddellijk snel… Ons belangrijkste gebed is al beantwoord geweest zo’n 2000 jaar geleden, nog voor we geboren waren. Wanneer we bidden om redding, om vergeving… wanneer we onze schuld belijden… heeft God al zijn antwoord gegeven op Golgotha… Ja, ik zie die ‘amandeltwijg’! Ik bid dat we hier allemaal vandaag die amandeltwijg mogen zien in ons leven…

‘…terwijl zij nog spreken, zal ik verhoren’… Dat is de belofte van de amandeltwijg, spoedige bloei, die we hebben voor elk gebed! Vaak is het antwoord op ons gebed heel anders dan we wel gewild hadden… vaak neemt God de problemen niet zomaar weg… Maar hij antwoordt wel onmiddellijk : daar moeten we van uitgaan, daar moeten we op vertrouwen : hij geeft ons bijvoorbeeld kracht om te dragen… of de problemen zelf worden een bron van andere vreugde… Zo bloeit de amandeltwijg in ons leven… hoewel we het vaak niet willen zien…

We moeten die belofte van de amandeltwijg ook voor ogen houden in ons spreken met andere mensen : vertrouw erop dat God je woorden onmiddellijk zegent. Toen Petrus het woord nam op Pinksteren… moesten de leerlingen enkele jaren wachtten om het resultaat van hun noeste arbeid te zien? Neen! 3000 mensen bekeerden zich onmiddellijk! Ook Petrus zag de amandeltwijg bloeien…

Het woord van God dat we spreken geeft onmiddellijk resultaat… maar vaak lijkt het in onze ogen niet zo te zijn, omdat we zelf te aarzelend zijn… teveel twijfelen aan Zijn kracht… of misschien ook menselijke resultaten verwachtten… met andere woorden ons geloof schiet vaak tekort. Laten we volledig vertrouwen op de Vader, en dan zullen we ook vandaag de amandeltwijg zien bloeien in ons leven en in het leven van de mensen rondom ons.

Nu als laatste punt wil ik eindigen met het beeld van de amandeltwijg voor ons als mens. Willen we naar het beeld van God leven, dan dienen we ook te trachten te doen wat God doet : ‘want Ik waak over mijn woord om dat te doen’… God waakt over zijn woorden om ze snel tot bloei te laten komen.

Dat is iets waar wij in ons leven dus ook voortdurend zelf naar moeten streven.

Zeggen we iets, beloven we iets… dan moeten we dat ook doen… onmiddellijk doen… er onmiddellijk naar handelen in ons leven. Beweer je christen te zijn?… Handel dan ook daarnaar!

Niet uitstellen met wat je bedacht hebt om Hem te dienen. Vaak hebben we wel grootse plannen en leuke ideeen, maar als puntje bij paaltje komt is er altijd wel een luie zetel die in de weg staat. Naar alle waarschijnlijkheid sterven we vannacht, dus doe iets voor Christus nog vandaag.

Het spreekwoord zegt : Stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen. En dat geldt dubbel voor een christen. ‘Ik zie een amandeltwijg’! En daarom, broeders en zusters, actie!

Spreek met je kinderen over Christus… Spreek met die vriend waar je eigenlijk altijd mee hebt willen spreken over het geloof… Maak gebruik van elke gelegenheid! Denk niet bij jezelf : Och er is nog tijd, de volgende keer dat ik hem zie… Die volgende keer komt nooit!

Wees daarom ook gereed, broeders en zusters… wees gereed om zelf te vertrekken. Gezegend is de mens die gereed staat om onmiddellijk tot bloei te komen wanneer God hem of haar roept voor die laatste tocht over de Jordaan.

‘Wat ziet gij Jeremia? Toen zeide ik : Ik zie een amandeltwijg…’

‘Wat zien wij, broeders en zusters?’…Wat zien wij?… Zien we wat er om ons heen gebeurd in de gemeente, in de wereld?… Hebben we oog voor de behoeftigen, voor de armen rondom ons?… Hebben we ons eigen falen, onze eigen tekortkomingen wel goed gezien?…Zien we het antwoord dat God ons heeft op ons persoonlijk gebed?… Zien we ook de resultaten van onze arbeid voor Christus?…

Laten wij ook tot spoedige bloei komen voor God. Laten wij dan ook als een amandeltwijg worden voor onze Vader.

Amen.